Bio.txt
Het leven van Hans Dorrestijn
Hans Dorrestijn werd op
16 juni 1940 in Ede geboren als tweede zoon in een eenvoudig arbeidersgezin.
Wegens het geven van hulp aan Joden en zijn werk in het verzet komt
zijn vader in een concentratiekamp in Amersfoort. In 1941 werd hij
gefusilleerd.
Dorrestijn krijgt een stiefvader die de twee broers regelmatig mishandelt.
Later zou Dorrestijn een boek over kindermishandeling schrijven:
Brandnetels en andere verhalen.
"Mijn broer en ik
zaten op een school in Hilversum waar kinderen uit arbeidersmilieus
zaten en kinderen uit de betere milieus. die jongens en meisjes
gingen altijd rechtstreeks naar het lyceum.
Mijn broer is nu wis- en natuurkundige. Ik ging naar een Mulo.
Die school was voor mij een soort strafsysteem.
Wat moest ik na de Mulo. De kweekschool schoot over. Toen ik
daar klaar was, zeiden ze: 'Je krijgt je akte als je belooft
nooit voor de klas te gaan staan.'"
Zeven jaar lang werkte
Dorrestijn als leraar op het Wagenings Lyceum.
Na een hele lange
vakantie heb ik bedacht dat ik het anders moest doen. Niet meer
Onze Stijl behandelen waarmee ik alles fout deed, maar Lodeizen
en Chris van Geel en Van het Reve voorlezen. Ik heb het met
de klassen besproken en omdat het de eerste dag na de vakantie
was luisterden ze nog wel. Vanaf dat moment heb ik nooit meer
last gehad. En ik heb een paar jaar verschrikkelijk goed lesgegeven.
Toen stortte mijn particuliere leven voor de zoveelste keer
in en toen kon ik het helemaal niet meer, en ging ik weer veel
te veel drinken.
Dan kwam ik voor de klas en ging zo bij m'n lessenaar zitten
en zei dat ze maar wat voor zichzelf moesten gaan doen. Dat
was een standaarduitdrukking geworden. Op een dag zei één van
die jongens op de voorste bank: 'Meneer Dorrestijn, dat is al
de derde keer deze week.' Toen ben ik er dus maar mee opgehouden.
Na zijn kortstondige samenwerking met Levi Weemoedt raakt Dorrestijn opnieuw in een diepe depressie.
In de loop der jaren gaat het steeds beter met Hans Dorrestijn de schrijver en de cabaretier. Zijn programma's 'Liederen van wanhoop en ongeloof' en 'Pretpark' deden het redelijk. En 'Na regen komt Dorrestijn' wordt door de pers zelfs unaniem geprezen. Alleen de belastingdienst en het gevecht met de alcohol zorgen voor een domper op de vreugde.
Noodweer (1993) is het
eerste toneelstuk van Dorrestijn dat wordt opgevoerd.
Ook zijn volgende theaterprogramma 'Gesmolten IJsberen' uit 1995
loopt goed en anno 1996 zegt Dorrestijn een gelukkig mens te zijn.
Hij heeft leuke kinderen, een nieuw huis, een nieuw programma 'Dorrestijn
viert oud en nieuw' en een eigen tv-programma 'Positief
genieten met Hans Dorrestijn'.
Hoewel we het Dorrestijn allemaal gunnen, hopen we niet dat de zwartgallige teksten van vroeger plaats zullen maken voor vrolijkere liedjes. Maar volgens ons is zelfs dat bij Dorrestijn wel in vertrouwde handen.
Wordt vervolgd