Tijd voor de tweede halve finale van het vijftigste Cameretten cabaretfestival.
Oud-winnaar René van Meurs is opnieuw onze presentator en begroet nu al enkele mensen in het publiek bij naam. Voor morgen verwacht ik dat hij de hele eerste rij kent. Vanavond spelen opnieuw drie deelnemers om een plek in de finale: Fabian Franciscus, Jasper Smit en Tom Montfrooy.
Op het toneel staat een kast met pakken vla. Fabian Franciscus komt op met een bmx-fiets. Het is duidelijk: dit is een apart mannetje. Franciscus is autist en hij heeft het leuk in zijn eigen wereldje. Zijn interacties met de buitenwereld leveren geestige momenten op. Met name een telefoongesprek van een man in de trein dat door zijn bijzondere gedachtengang ineens een onverwachte draai krijgt.
Zo vertelt hij over zijn problemen bij het boodschappen doen, staat hij angsten uit als hij wordt gevraagd om op kinderen op te passen en blijkt het onhandig in de omgang met meisjes. Het monomane van autisme keert terug via schapen, dat zijn dieren die hij bewondert. “Ik wil goed zijn in één ding. Zoals een schaap,” zegt hij even later.
Ik hou wel van iets onberekenbaars in cabaretiers. Maar dan liefst wel bewust en ik weet niet of dat bij Franciscus zo is. Daarbij vraag ik me ook af of hij deze show wel zou kunnen uitbouwen naar avondvullend. Zijn festivalprogramma ‘Schijnschaap’ heeft me in ieder geval geintrigreerd.
–www.fabianfranciscus.com
Jasper Smit heeft al eens eerder meegedaan aan Cameretten. Toen als de helft van het duo Olaf en Jasper en nu solo. Ik ken hem van de grappige liedjes, onder meer voor Qmusic en die ontbreken vanavond ook zeker niet. Hij speelt maar liefst acht liedjes van wisselende lengte. Smit weet ook dat zijn kracht bij de liedjes ligt. Zo zingt hij ondermeer over het verlangen naar een hele dikke vriend, over de ideale relatie die hij net niet heeft gehad, over een vioolmeisje en over zijn eerste vriendin die hij op zijn 26e kreeg.
Naar buiten toe is hij altijd de clown en daar zegt ie een beetje onder te lijden. Dit dramatische lijntje valt wat uit de toon tussen de vele leuke liedjes. Nadat hij concludeert dat hij toch functioneert sluiten we swingend af met het lied ‘Iedereen danst’.
–jasperzelf.nl
Tom Montfrooy vertelt over zijn leven na het overlijden van zijn vrouw. Hoe hij als huisman zijn dochters opvoedt. Dat levert leuke situaties op. Zoals het moment waarop zijn oudste dochter een vriend mee naar huis neemt, die blijft slapen en Montfrooy zich alsnog met de seksuele voorlichting gaat bemoeien. Of het kleren kopen met zijn jongste dochter op een zaterdagmiddag in de Primark. Dat brengt hem weer terug bij de blauwhelmen in Bosnië. Je wilt hulptroepen inschakelen (zoals pleinmoeders) en je krijgt geen luchtdekking. Zo bevat zijn programma meer geestige en herkenbare humor.
Ook is hij nu weer gaan daten. En dat blijkt niet mee te vallen als veertiger. Hier en daar wordt het wat plat, bij het beschrijven van het vingeren van zijn date. Maar verder is Montfrooy vooral die leuke gozer die grappig kan vertellen over zijn persoonlijk leed.
–facebook.com/TomMontfrooyComedian
Hoewel deze tweede avond zeker sterker en vooral ook grappiger was dan de eerste avond, had ik niet direct het gevoel dat ik vanavond dé winnaar van Cameretten heb gezien. Dat wordt toch afwachten tot morgen voor een beter beeld.