In de media: Comedytrain - 4 jan 2011
Interview met Jan Jaap van der Wal (JJW), Hans Sibbel (HS) en Ronald Goedemondt (RG) naar aanleiding van 20 jaar Comedytrain.
"JJW: 'Als ik hier (Toomler, zk) binnen stap, krijg ik een combinatie van enthousiasme en bewijsdrang over me. Ook als ik niet in de line-up sta, krijg ik altijd het verlangen mee te doen, dan wil ik ook een kwartier het podium op. Het voelt ook wel als mijn lot.' (..) HS: 'Ik heb onlangs een nieuw huis gekocht, en een van mijn voorwaarden was dat het op fietsafstand van Toomler moest liggen.' (..) RG: 'Als ik hier nieuw materiaal probeer, voelt het alsof ik weer helemaal opnieuw moet beginnen. Maar je hebt hier altijd wel de troost van je collega's, die hard lachen als je materiaal niet aanslaat. (..) De andere comedians zitten achter in de zaal, en zijn druk met hun eigen grapjes. Maar ze horen aan de toon ogenblikkelijk dat er iets bijzonders gebeurt op het podium. Het zijn net herdershonden, je ziet die oortjes dan omhoog gaan.' (..) HS: 'De eerste keer dat je een nieuwe grap probeert en de mensen beginnen te lachen, dat is zo'n krachtig gevoel. Beng! Raak! Dan gloei ik van binnen.' (..) RG: 'Grappen maken is mijn manier van contact maken. Ik hou ervan om heel persoonlijke verhalen te vertellen, en als daarom wordt gelachen, voelt dat als een bevestiging, zo van: ik mag er zijn.' (..) JJW: Ik weet nog dat Ronald hier auditie deed, en ik zwaar onder de indruk was. Ik zag iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Op zo'n moment zeg ik alleen: blijf bij jezelf en heb geduld. Als je nu goed bent, ben je over vijf jaar alleen maar beter. Neem dus je tijd. En ga niet te snel op televisie. Dat is een tip die ik van Hans heb gekregen.' Zowel de comedians als het publiek hebben de vorm nu wel ontdekt. Stand-up is nodig aan vernieuwing toe. Dat merken we hier in de club ook.' (..) RG: 'Ik zie de laatste tijd veel comedians die een beeld najagen in plaats van dat ze hun eigen vorm aan het ontdekken zijn. Ze hebben op tv een aantal stand-uppers gezien en willen ook zo zijn. Terwijl ze juist hun eigen persoonlijkheid moeten ontwikkelen. Dat is wat ze interessant maakt.' (..) JJW: 'Als groep kun je elkaar inspireren en scherp zijn op elkaar. We zijn aan iets nieuws toe, maar we kunnen niet verwachten dat het van één iemand zal komen. We zullen het samen moeten doen.'"
'Vallen en opstaan' door Geert-Jan Bron, in: VARA-gids, 30 okt 2010

Interview met Jan Jaap van der Wal (JJW), Raoul Heertje (RH), Stefan Pop (SP) en Eric van Sauers (ES).
JJW: 'We zijn met z'n allen de baas over Toomler en het impresariaat. Iedereen krijgt uit de inkomsten evenveel betaald, een deel gaat naar het kantoor, en we bouwen een reserve op om een busje te kopen en naar festivals als Edinburgh te gaan. Die basis is door Raoul gelegd en daar houden we strikt aan vast.' (..) SP: 'Als iemand van de oude garde in de zaal is, zoals Hans Sibbel, dan ga je automatisch na afloop even bij hem zitten om te vragen wat hij ervan vond.' JJW: 'Iedereen accepteert kritiek van elkaar. Je kan niet elke dag een existentialistische discussie houden over de inhoud van je optreden, maar iedereen staat open.' (..) Van Sauers: 'veel comedians (maken) in het begin grappen over hun zwarte, joodse of hazenlip-achtergrond. Maar je belevingswereld wordt groter, dus wordt ook de onderwerpkeuze breder.' RH: 'Het is trouwens een mythe dat stand up comedy minderheden-humor maakt. We zijn gewoon een afspiegeling van de samenleving. Het is een schandaal dat minderheden in andere kunstvormen zo ondervertegenwoordigd zijn.' 'We zijn een keurmerk geworden', door Patrick van den Hanenberg, in: Volkskrant, 25 okt 2010

Interview met Jan Jaap van der Wal (JJW), Theo Maassen (TM) en Henry van Loon (HL).
TM: 'We waren beginnelingen, hadden het allemaal nog nooit gedaan en wisten ook niet precies wat het was. Van Raoul (Heertje, zk) moesten we ons vanaf het begin al met elkaars werk bemoeien, om verder te komen.' (..) JJW: 'Tijdens een open avond mocht iedereen spelen zolang het publiek het leuk vond. Dan sloeg er iemand op een gong. Bij mij ging het maar door. Op een gegeven moment heb ik zelf op de gong geslagen, omdat ik echt niets meer had. Toen werd ik gevraagd om meteen auditie te doen.' (..) HL: 'Het ging ook wel goed, volgens mij. Maar daarna heb ik me weer op school geconcentreerd, omdat ik ook Shakespeare moest leren spelen. (..) Ik durfde Comedytrain niet leuk te vinden. Maar een jaar later ging ik toch auditie doen.' (..) JJW: 'Ik zat vorig jaar in Oss bij Hans Sibbel in de zaal. Achter mij zat een man die, net voor Sibbel begon, zei: 'Krijgen we nu die lange of die korte?' Wat dat betreft weet je toch nooit wat je in de zaal hebt zitten. (..) TM: 'Ik heb van alles i nde zaal, qua opleidingsniveau en leeftijd. Het is een bont gezelschap. Wel heel blank, dat wel, vind ik jammer, maar dat is gewoon zo.' (..) HL: 'Ik heb wel lang het idee gehad om van mijn eerste show een registratie te laten maken in Carré, waar dan maar een handjevol mensen zit.'"
'Vrouwen kunnen het gewoon niet' door Gert-Jaap Hoekman en Leon Verdonschot, in: Nieuwe Revu, 20 okt 2010