Zaterdagavond won Jasper van der Veen zowel de jury- als publieksprijs van het Leids Cabaret Festival in een volle Leidse Schouwburg. De overige finalisten waren Gavin Reijnders en Senne Guns. Het damesduo Vlamousse, bestaande uit Brigitte van Bakel en Maya van As, won de onlangs ingestelde studentenprijs.

Alle finalisten spelen vanaf maart door het hele land tijdens de finalistentour.
–speellijst
–www.leidscabaretfestival.nl

Jasper van der Veen (Groningen, 1987) studeerde politicologie aan de UvA en stapte in 2011 voor het eerst het comedypodium op, waarna ik hem zag bij studentenfestivals in Groningen en Amsterdam. Hij speelt ook bij Hetze theater. Deze theatergroep maakt festivaltheater voor, over en op locatie. In 2014 studeerde Van der Veen af aan de theateropleiding van Selma Susanna en de laatste jaren maakte hij kilometers in de kelder van Toomler als lid van de Comedytrain.

Al deze ervaring blijkt ook uit zijn voorstelling. ‘Paradijsvogel’ is een degelijk cabaretprogramma met kop en staart, al zijn niet alle stukken even sterk. Met flink veel grappen, wat voor de jury de reden was om hem toch meer een comedian dan een cabaretier te noemen, waarmee ze vooral blijk geeft zijn bio te hebben gelezen. Wat je op het podium ziet is een zeer bekwame speler die zijn teksten moeiteloos overbrengt met uitstekende spel. Voor mij was hij ook de enige die echt iets te vertellen had met observaties, persoonlijke verhalen én verwijzingen naar de actualiteit. In de afgelopen jaren is Van der Veen enorm gegroeid en de onbetwistbare winnaar.

Gavin Reijnders, afkomstig uit het Twentse Wierden, is 21 jaar. Momenteel studeert hij grafische vormgeving in Rotterdam. Met zijn voorstelling ’21 jaar lang te jong’ is hij de enige echte amateur in de finale.

Deze jonge boon deed me in zijn tuinbroek nog het meest denken aan Dennis the Menace. Maar die referentie zal hem niets zeggen. Hét markeerpunt voor zijn generatie was de verschijning van High School Musical met Zac Efron, dat hij toelicht als Shakespeare maar dan met knappere mensen en zonder zelfmoord. Hij heeft een paar aardige liedjes, waaronder een ode aan een stratenmaker en het lied ‘Romantiek is alleen voor hetero’s’, waarbij hij zichzelf begeleid op kampvuurgitaar. Reijnders is een sympathieke verschijning, maar uiteindelijk ontbreekt hem nog de nodige bagage voor een meer inhoudelijk programma.

Senne Guns (Gent, 1986) is de enige Vlaamse deelnemer aan het festival dit jaar. Hij begon muzikale carrière bij de band Tomàn, waar hij toetsenist was. Sinds 2010 treedt hij ook solo op en bracht hij twee solo-albums uit. In 2011 toerde hij met Spinvis. In 2009 werd Guns gedeeld tweede (samen met Renee van Bavel – ooit ook finalist tijdens het Leids) tijdens de Nekka wedstrijd. Deze maand toert hij nog met Mich Walschaets (Kommil Foo) voor de voorstelling ‘Mich Walschaerts zingt’.

Guns toont zich met ‘Opus 3’ virtuoos als pianist. Muzikaal was hij veruit het sterkst, waarbij mijn vermoeden is dat hij een regie-aanwijzing heeft gehad om ook iets zonder muziek te doen en er een geestige verhaallijntje over een wasmachine werd toegevoegd. Hij improviseert uitstekend op suggesties uit het publiek en maakt van hun favoriete muziek een soundtrack voor tijdens de seks. Tijdens de finale was dat Muse. En het is hem vergeven dat hij Peter van Rooijen niet kent. Maar in dat geval had hij natuurlijk geen noot hoeven veranderen. In ieder geval denk ik dat Hans Liberg een buitenechtelijk kind heeft te verklaren.

foto: Martin Oudshoorn